เหมือนบุญนำ แต่กรรมทับ
ผมจึงต้องยอมรับ แต่โดยดี
ฟ้าลงทัณฑ์แต่สวรรค์ปราณี
ปลอบขวัญชีวี ให้พรมา
ร้องบรรเลง เพลงลูกทุ่ง
เล่นหนังตะลุง ตามประสา
เป็นศิลปินออกหากินเรื่อยมา
ดูแลมารดา ผู้อารีย์
ด้วยแฟนๆ แสนเมตตา
ส่งเสริมผมมา จนวันนี้
สำนึกบุญคุณอบอุ่นชีวี
ตอบแทนไมตรี ด้วยดีมา
แต่พระคุณอุ่นดวงแด
ค่าน้ำนมแม่ แกนั่นหนา
ไม่ได้บวชทดแทน มันสุดแสนโศกา
สงสารมารดา ต้องจาบัน
ไม่ได้เป็นองค์ ดำรงธรรมะ
ครองไตรเป็นพระ ดั่งใจแม่ฝัน
บวชไม่ได้ดั่งว่า ด้วยนัยน์ตาพิการ
กฎเกณฑ์สำคัญ กว่าสิ่งใด
แม่จ๋าแม่ ไม่แปรผัน
ลูกขอยืนยัน ตลอดไป
แม่อย่าโศกา อย่าน้อยใจ
จะดูแลแม่ไป ชั่วชีวัน
ถึงไม่ได้บวชให้แม่
ก็ไม่ผันแปรความผูกพัน
สร้างสมความดีให้แม่นั้น
ภูมิใจทุกวัน ลูกสัญญา
แม้นลูกคนใดบวชไม่ได้
ก็จงอย่าเสียใจ ไปเลยนะ
บุญทำกรรมสร้างแตกต่างกันมา
โอ้อนิจจา อย่ากังวล
มุ่งหวังทำดี และจงมีธรรมะ
เรื่องกิเลสลดละ จะเป็นผล
ความดีที่ว่า จะนำพาทุกคน
ให้สุขใจล้น ไม่ว่าจะจนหรือรวย
ให้สุขใจล้น ไม่ว่าจะจนหรือรวย